Artykuł autorstwa A. Dinerchtein z 39. numeru IGN "Goama" (
http://gogame.info/), przetłumaczony przez Mariusza Bartosiaka (bartek).
Ostatnio, na największych serwerach Go (KGS i IGS) wiele osób naucza Go. Większość robi to odpłatnie ($10-50 za lekcję), a niektórzy za darmo, czerpiąc przyjemność ze swojej pracy. Ja również uczę Go w sieci i w ciągu ostatnich kilku lat miałem ponad 100 uczniów.
Niektórzy szybko robią postępy, podczas gdy inni nieco wolniej. Uczniowie mają różne słabe miejsca i każdy wymaga indywidualnego planu nauki, lecz jest jedna cecha wspólna wszystkich uczniów: ich umiejętność czytania jest znacznie słabsza niż ich rozumienie gry. Jest to problem charakterystyczny dla prawie wszystkich ludzi, którzy zaczynają grać w Go w późnym wieku (powiedzmy po 15 roku życia). Możecie się nauczyć joseki, ćwiczyć kształty w rzeczywistych grach i studiować fuseki z książek i z gier zawodowców, ale znacznie trudniej jest poprawić umiejętność czytania. Jedynie ciężki trening gwarantuje poprawę. Starajcie zmusić się do znalezienia 20-30 minut dziennie na studiowanie problemów życia i śmierci. Czy to trudne? Czy uważacie, że łatwiej było 8-letniemu Park Yeanhoonowi? Jego rodzice nie pozwalali mu iść spać, dopóki nie rozwiązał niezbędnej liczby problemów. Dzisiaj jego umiejętność czytania jest powszechnie uważana za jedną z najlepszych na świecie.
Spróbujcie znaleźć miejsce w sieci, gdzie moglibyście rozwiązać przynajmniej 2 z 3 problemów w ciągu 10 minut. Zawsze zaznaczajcie problemy, których nie możecie rozwiązać. Zaglądajcie sobie do poprawnych odpowiedzi, ale pamiętajcie, że musicie ponownie zmierzyć się z nierozwiązanymi problemami po kilku dniach lub tygodniach. Nawet proste problemy mogą być użyteczne — nie unikajcie ich na rzecz trudnych zadań, takich jak te w Guanzi Pu (kolekcja klasycznych problemów chińskich), których całkowite rozwiązanie może zabrać dosłownie lata!
Z mojego nauczycielskiego doświadczenia wiem, że trudno jest studiować z uczniem problemy życia i śmierci w sieci. Zazwyczaj po prostu zalecam im je lub zadaję jako pracę domową.
W moich lekcjach badam z uczniem strategię, kształty i nowe wzorce joseki. Jako przykład możliwych tematów możecie sprawdzić tę listę:
http://breakfast.go4go.net/?id=14, przygotowaną dla moich poprzednich uczniów.
Jeśli nauczacie Go, mogliście zastanawiać się nad następującą kwestią: czy powinniście zmienić styl gry ucznia, czyniąc go bardziej podobnym do własnego? Moja odpowiedź brzmi „nie” — nie starajcie się go zmieniać!
Jeśli wasz uczeń lubi atakować, uczcie go jak wybierać wzorce agresywnego otwarcia i zapoznajcie go z joseki, które prowadzą do skomplikowanych walk. Jeśli wasz uczeń lubi grać spokojnie, pracujcie nad jego końcówką, wyjaśniając techniki yosu-miru i tenuki. Uczcie go, jak poświęcać kamienie. Ze swoich gier musi czerpać przyjemność!
Jeśli chodzi o mnie, dużą satysfakcję dają mi gry wygrane bez ryzyka, ale niektórzy nie czują się zadowoleni, jeśli nie zabiją jakichś grup, nawet jeśli wygrają grę. Różni ludzie grają w Go: każdy kocha tę grę z innych powodów!
tłumaczenie Mariusz Bartosiak (bartek)