Fajna ksiazeczka.. Jednak IMHO nic nie przebijaloby "Get strong at nigiri" jezeli takowe by kiedys powstalo :}

Bardzo ciekawy wątek.
Wydaje się oczywiste, że wygrywanie, chęć wygrywania, jest bardzo ważna. Bez niej nigdy nie będziemy lepiej grali.
Moim zdaniem jednak, gdy chęć wygrywania przewyższa chęć grania dobrego Go , to przestajemy grać lepiej!
To tylko pozorny paradoks.
Często komentuję partie słabszych i znacznie słabszych goistów. Bardzo często zdaża się, że po pokazaniu dobrego ruchu, który moim zdaniem powinien być zagrany, słyszę : "tak chciałam/em zagrać, ale wtedy mój przeciwnik mógłby zagrać tam i wydaje mi się, że miałby więcej".
Co to oznacza ? Jak ja rozumię taką wypowiedź ucznia?
Otóż dla mnie to znaczy :
Widziałem ten dobry ruch, ale chcąc WYGRAĆ grę wolałem nie pozwolić przeciwnikowi na zagranie innego ruchu! W konsekwencji zagrałem ruch gorszy i przegrałem grę !!!

Chęć wygrania (lub inaczej obawa porażki) większa niż chęć dobrego grania przeszkadza zatem w wygrywaniu. Przynajmniej w wypadku osób uczących się dopiero grać, a więc w wypadku nas wszystkich :).

Cóż, zdarzyło się już nawet kiedyś tak, że w wypadku meczu mistrzowskiego, bardzo silna motywacja do dobrej gry, całkowite zrezygnowanie z nadziei na wygranie, prawie doprowadziło do największej sensacji w historii polskiego Go
Może kiedyś zmobilizuję się i opowiem

Chcialem tylko dodac, ze po czesci "wine" za takie myslenie uczacych sie, jakie przedstawil Janek, ponosza osoby, ktore ucza go. Czesto naklaniaja one do grania duzych, a nie dobrych ruchow. Ja sie z tym spotykalem na kazdym kroku. To bylo wrecz nawolywanie do odwaznego grania, wyzbywania sie wolnych, solidnych zagran. I teraz musze sie od nowa przestawiac na granie dobrych ruchow i hamowanie swoich zapedow, tlumienie wlasnie takiego myslenia, ze bez jakiegos ruchu to nie wygram, bo przeciwnik wezmie wiecej.

dla mnie wygrana jest najwazniejsza ;D
tzn nie zrozumcie mnie zle nie chodzi mi o to ze za wszelka cene na czas i takie tam... zawsze staram sie grac fair aby wynik rowniez mogl sie okazac prawidlowy..
kazda partie gram z nastawieniem 'nie moge jej przegrac' - wtedy staram sie najbardziej jak moge plus mam psychologiczne nastawienie z brakiem obawy 'czy nie jestem slabszy' albo 'pownienem sie go bac bo daje mi handi'.. jak przegram - swiat sie nie konczy ale przegrywac chyba nikt nie lubi
co do wypowiedzi kaisuja - kazdy kto gral ze mna teachinga moze potwierdzic ze zawsze jako jedna z zasad staram sie wbic 'najpierw ruch wazny potem duzy' niezaleznie jak duzy dany ruch by byl...

co do porazek i mobilizowania - mnie o dziwo porazki nie mobilizuja niezaleznie czy wygrywam czy przegrywam staram sie grac coraz lepiej.. nie zawsze to wychodzi no ale... ^^

"Kiedy łucznik strzela nie dla wygranej, panuje nad wszystkimi swoimi władzami. Kiedy strzela, by wygrać mosiężną klamrę, staje się nerwowy. Kiedy strzela, by zdobyć nagrodę wykonaną ze złota, staje się ślepy, widzi cel podwójnie, a umysł go zawodzi. Umiejętności jego się nie zmieniły: to nagroda go rozdwaja. Zależy mu na niej! Więcej myśli o niej niż o strzelaniu, a potrzeba zwycięstwa wysysa jego moc." Tranxu