Zakładam że prawie każdy usłyszał kiedyś podczas gry jakieś dowcipne powiedzonko o Go, albo złotą myśl o Go.


GO to jak małżeństwo białymi zawsze gra silniejszy, a kto się ubiera na biało podczas ślubu.


Kto czarnym kamienieniem wojuje od białego kamienia ginie.


Lepiej umrzeć w sente niż przeżyć w gote.

Qoryl wrote:

Lepiej umrzeć w sente niż przeżyć w gote.

Lepiej umrzeć w gote niż przeżyć w sente - wersja z łódzkiego turnieju

a moje ulubione:
Lepiej włożyć rękę do kawy, niż wypić kamienie
takie życiowe, sama wielokrotnie wykonałam pierwszą część

Ja mam dwa zasłyszane. Jeden na KGS pewien (pewna) gracz do przeciwnika:

"Ty jesteś jak karaluch, wszędzie przeżyjesz".

Następne powiedział mi w klubie przeciwnik, kiedy w walce o ko zagrałem zagrożenie, którego nie zrozumiał:

"Ja gram w Go, a nie w kulki afganistańskie".

Dobromila wrote:

Lepiej włożyć rękę do kawy, niż wypić kamienie takie życiowe, sama wielokrotnie wykonałam pierwszą część

W moim przypadku to do herbaty. Wkładam w nią rękę notorycznie.

To powiedzenie powiedzial moj kolega jak jechalismy do Tucholi rok tamu ale malo kto to zna:

45 minut postoju to jak godzina jazdy :))))

- Dlaczego tutaj zagrałeś?
- Nie wiem, tak mi serce dyktowało...

albo, przed partią:

- Miłej gry.
- Wal się na ryj.

(To może brzmi strasznie wulgarnie gdy się nie zna kontekstu ale z moim kolegą często tak się pozdrawiamy przed partią i jest zawsze kupa śmiechu. Jednak nie radzę próbować z nieznajomymi tudzież przewrażliwionymi )

Właśnie wróciłem z turnieju w Kędzierzynie i zdarzyła się tam zabawna historia, kiedy grałem z pewnym 4k. Jako, że turniej był bardzo "luźny", dyskusje i komentarze podczas gry (nie na jej temat)były normalnością. Kiedy mój przeciwnik zabił mi (brutalnie), dość sporą grupę ja zacząłem śpiewać znaną piosenkę (w szczególności z pierwszej części Shrek`a):

"Do You really want to hurt me, do You really want to make me cry?"

Kiedy podszedłem do innych graczy, zdziwionych ich zaciętą dyskusją zapytałem z ciekawości, czy oni już skończyli? Jeden z graczy odparl:

- Nie, ustalamy, że ta grupa jest martwa.

Inni znowu po rozpoczęciu partii (na planszy byłu dopiero dwa kamienie), z niesamowitym wręcz skupieniem "wtapiali się" w goban. Patrzyli w tego gobana może przez dziesięć minut, po czym jeden zgraczy zaczepił mnie i powiedział:

- Podasz nam ten leżący na stole obok zegar?

Co tam kawa albo herbata, czy ktos kiedys wsadzil lape w mizerie? Najlepsze jest to ze jeszcze ciepnalem ogorkiem na goban, po czym z kolega wybuchnelismy smiechem A jeszcze smieszniejsze - ze zrobilem to dwa razy